Por entre a néboa que asolaga a codesosa,
Ovidio o da Ministra vén.
Ferro do monte ao lombo,
Fernando o da Couta vén.
Pola encosta da Ermida,
Alfredo o de Lina vén.
Pedindo lastre, Antonio o de Calo vén.
E vén seu sogro, Moncho o do Serodio vén.
E vén Valentín, Valentín o de Monisa vén.
E vén Marucha a da Olia e a Cardoña
e Otilia a de Neto e Berta a da Romera
-deixano ao lume a ola de caldo para sempre-,
as mulleres vén.
Ovidio o da Ministra vén.
Ferro do monte ao lombo,
Fernando o da Couta vén.
Pola encosta da Ermida,
Alfredo o de Lina vén.
Pedindo lastre, Antonio o de Calo vén.
E vén seu sogro, Moncho o do Serodio vén.
E vén Valentín, Valentín o de Monisa vén.
E vén Marucha a da Olia e a Cardoña
e Otilia a de Neto e Berta a da Romera
-deixano ao lume a ola de caldo para sempre-,
as mulleres vén.
Ningún comentario:
Publicar un comentario