luns, 22 de novembro de 2021

Isabel Coixet: La vida es un guión


¿Acaso no es bonito pensar que, escondida en el horno del piso al que nos acabamos de mudar, se oculta la partitura de una ópera genial, obra del anterior inquilino, que falleció sin dar pistas a nadie de su afición secreta, y que un día, sin darnos cuenta, asando una pata de cordero, la destruimos para siempre?

sábado, 20 de novembro de 2021

Dendrocronoloxía

É a ciencia que estuda a antigüidade da madeira. Permite saber o ano en que se cortaron as árbores e, tendo en conta o tempo de secado, establecer a datación aproximada para a madeira do soporte das obras.

A maioría das pezas das obras do Bosco proceden de carballos do Báltico. A madeira do soporte do Xardín das Delicias é dunha árbore cortada en 1458, e non usada até aproximadamente 1490, após un longo período almacenada.

domingo, 14 de novembro de 2021

Estrelas no Libro do Apocalipse do Beato de Liébana


Me enseñó una [foto] en la que se veía un enjambre de estrellas entre las que se agazapaba un leve destello; tuve que acercarme mucho para apreciarlo. Evans me explicó que era una estrella de una constelación llamada Cornax, de una galaxia que los astrónomos denominan NCG1365. [...]

Durante sesenta millones de años, la luz de la espectacular defunción de esta estrella viajó infatigable por el espacio hasta que, una noche de agosto de 2001, llegó a la Tierra en forma de un soplo de radiación, la luminosidad más tenue, en el cielo nocturno. Y, por supuesto, fue Robert Evans  desde su ladera perfumada de eucaliptos quien la detectó.

B. BRYSON: Breve historia de casi todo (p.42)

sábado, 13 de novembro de 2021

Urinarios de Méndez Álvaro

Urinarios de Méndez Álvaro

El sexo anónimo entre hombres se ha dado en todas las civilizaciones de la tierra, quizá porque entronca con algo animal, quizá porque siempre ha estado estigmatizado. O por la necesidad de conectar entre iguales, de ser uno mismo aunque sea por unos minutos.[...]

«El problema del cruising es que necesitas mucha gente alrededor para hacerlo», explica el autor [Alex Espinosa en Cruising. Historia de un pasatiempo radical]. «Necesitas extraños, necesitas variedad. El auge de la cultura del cruising está intrínsecamente ligado al auge de las ciudades-mercado de la Edad Media. Ciudades seguras. De repente se crearon espacios impersonales, plazas, calles y callejones compartidos por vecinos y familiares, pero también por viajeros, extranjeros y desconocidos». [...]
«El cruising […] está desprovisto de las dinámicas de poder que infectan las interacciones heterosexuales y existe fuera de las jerarquías tradicionales. El verdadero cruising permite a la gente establecer las condiciones de su deseo y que todos salgan satisfechos. Está basado en la igualdad».
En Historia del cruising: cuando el sexo es política

luns, 8 de novembro de 2021

Robinson nas Seychelles

A segunda vida do inglés Brendon Grimshaw comeza cando compra por trece mil dólares unha pequena illa deshabitada nas Seychelles (África Oriental) á que se muda, deixando todo atrás, mesmo o seu traballo de editor dun xornal.
A illa levaba 50 anos abandonada cando Brendon fixo dela o seu fogar acompañado dun amigo chamado René Lafortune, que só pasaría nela temporadas ocasionais; Brendon sen embargo, non marchou nunca.
Durante 39 años, Grimshaw e Lafortune plantaron 16.000 árbores coas súas propias mans, e abriron case cinco quilómetros de camiños.
En 2007, cando René Lafortune morreu, Brandon, de 81 anos, continuou na illa. Atraeu dúas mil novas especies de aves e introduciu máis dunha centena de tartarugas xigantes á beira da extinción. Grazas ao seu esforzo, aquela illa deserta hoxe acolle dous terzos da fauna das Seichelles e converteuse nun paraíso. Hai algúns anos un príncipe saudita ofreceu cincuenta millóns de dólares pola illa, pero o novo Robinson negouse a vendela porque non a quería ver convertida nun lugar de vacacións para ricos; en 2008 conseguiu o seu soño de que fose declarada parque nacional.

domingo, 7 de novembro de 2021

Lourenço xograr



 Ũa moça namorada
dizia um cantar d’amor,

e diss’ela: “Nostro Senhor,
hoj’eu foss’aventurada
que oíss’o meu amigo
com’eu este cantar digo
”.

A moça bem parecia
e em sa voz manselĩa
cantou e diss’a menĩa:
“Prouguess’a Santa Maria
que oíss’o meu amigo
com’eu este cantar digo
”.

Cantava mui de coraçom
e mui fremosa estava,
e disse, quando cantava:
“Peç’eu a Deus por pediçom
que oíss’o meu amigo
com’eu este cantar digo
”.

sábado, 6 de novembro de 2021

A música calada, a soedade sonora