mércores, 31 de marzo de 2021
Enrico Buonafiori
Tomada por Von Plüschow entre 1900 y 1907, presenta a Enrico Buonifiori vestido con una toga pseudo-romana; se le ha visto en otras composiciones, pero, curiosamente, siempre lleva un anillo en el dedo meñique, incluso en sus estudios de desnudo. El otro ragazzo se vuelve de lado para acariciar un pequeño gatito negro.
martes, 30 de marzo de 2021
luns, 29 de marzo de 2021
Alfonso: Casimiro Municio, último verdugo da Audiencia de Madrid antes da República
domingo, 28 de marzo de 2021
sábado, 27 de marzo de 2021
Recrutas de Estonia
Quen son estes rapaces e cando se fixeron as fotos? A fonte estonia non proporcionou información. Talvez sexan recrutas, o que ten sentido ao seren moi novos, e as fotos documentan o seu estado físico, como ocorría no exército e a mariña dos Estados Unidos.
As fotos probablemente datan de entre a Primeira e a Segunda Guerra Mundial, cando Estonia era un país independente. Nalgunhas das fotos, os rostros e as mans dos rapaces están escuras, quizais por seren mozos labregos, con cara e mans bronceadas, pero non me parece un bronceado. As caras e as mans parecen sucias, como o que se ve nos mineiros de carbón. Non hai minas de carbón en Estonia, pero si de esquisto bituminoso; ou tamén os mozos podían estar traballando nalgún outro oficio sucio.
xoves, 25 de marzo de 2021
Michelangelo Buonarroti: La Punizione di Aman
martes, 23 de marzo de 2021
luns, 22 de marzo de 2021
domingo, 21 de marzo de 2021
sábado, 20 de marzo de 2021
xoves, 18 de marzo de 2021
luns, 15 de marzo de 2021
domingo, 14 de marzo de 2021
sábado, 13 de marzo de 2021
venres, 12 de marzo de 2021
xoves, 11 de marzo de 2021
Noriega Varela: "Unha breve pucharquina" (Do ermo)
mércores, 10 de marzo de 2021
martes, 9 de marzo de 2021
luns, 8 de marzo de 2021
Cantiga de amigo de Pero Meogo
por que tardastes na fontana fría?
Os amores hei.
Digades, filha, mia filha louçana:
por que tardastes na fría fontana?
Os amores hei.
—Tardei, mia madre, na fontana fría,
cervos do monte a augua volvían.
Os amores hei.
Tardei, mia madre, na fría fontana,
cervos do monte volvían a augua.
Os amores hei.
—Mentir, mia filha, mentir por amigo!
Nunca vi cervo que volvess'o río.
Os amores hei.
Mentir, mia filha, mentir por amado!
Nunca vi cervo que volvess'o alto.
Os amores hei.
domingo, 7 de marzo de 2021
sábado, 6 de marzo de 2021
Tarab: Dogan el Rojo
- ¡Tomad! ¡Tomad rosas!
Dogan murió, y su palacio es hou ruina cubierta de hiedra en los herbazales de la Irlanda centras. Pero no se pueden pasear aquellas ruinas sin riesgo, pues los visitantes acaban por oír la risa contagiosa de Dogan y ríen a su vez, o escuchan los cantores de antaño y se entusiasman como se entusiasmaba el gran Dogan el Rojo, y gritan, brincan, hacen mil locuras.
Cuenta Stranchey de una visita que unos parientes de lord Palmerston hicieron a las ruinas del palacio de Dogan. Eran unos graves victorianos, pero no pudieron resistir la seducción del lugar. Unos comenzaron a reírse y contagiaron su risa a los otros, alguien gritó y una lady se descalzó y tiró sus zapatos al aire; finalmente todos gritaban, reían, corrían de aquí para allá y Mr. James S. Woodmere, profesor de Teología y miembro del Parlamento, se lanzó a comer hierba. Habían oído reír a Dogan y cantar a sus músicos. Un caso de tarab entre los más serios ingleses que haya habido nunca.
Cunqueiro: "Tarab" (O reino da chuvia, p. 401-402 [11.12.1960])
venres, 5 de marzo de 2021
Tarab
- ¡Pescado fresco! ¡Pescado fresco!
Otro caso de tarab que cuenta don Emilio pasa en la Sevilla del siglo VIII. Llegó una esclava de Oriente, gran cantora. Dos emires van a oírla. La habitación en que los reciben es destartalada, y la cantora es vieja, fea, sucia. Pero cuando canta, ¡qué maravilla!
Los dos aficionados se revuelven por el suelo entusiasmados, gritan, se rompen sus vestiduras, y uno de ellos vacía por su cabeza varias botellas de aceite...
Cunqueiro: "Tarab" (O reino da chuvia, p. 401-402 [11.12.1960])
xoves, 4 de marzo de 2021
luns, 1 de marzo de 2021
Benedetto Miller
En esta fotografía en sepia de 1905 realizada por Von Plüschow en su estudio romano de Via Sardegna, 34, confiado y seguro de sí mismo, Benedetto Miller (cuyo padre estaba en el Consulado Británico en Roma) se reclina despreocupadamente sosteniendo en alto una pandereta; junto a él, el otro ragazzo trata de sostener la pose. Benedetto, estando de vacaciones en Italia, posó para Plüschow a escondidas de su familia.