Eduardo Pondal: Meniña, rapaza nova

Meniña, rapaza nova,
Ou rosa de Corcoesto;
Que te brandeas con gracia,
Aos doces sopros do vento:
S'é certo que por ti vivo
S’ é certo que por ti peno;
Se tan doce e dadivosa,
Como din que es, é certo;
Cúrame, ou rapariga,
Estas saudades que teño:
Estas saudades da alma,
De non sei que, que padezo;
Ti tes dos meus males a doce          [menciña,
Ou rosa de Corcoesto.