A rapariga estaba de pé e Cecilia sentada, e pasou un anaco longo sen que se oíse ningunha palabra. Cando a sobriña sentiu que estaba cansa díxolle a Cecilia:
-Déixame sentar un pouco.
-Por suposto, querida -dixo Cecilia-; déixoche o meu sitio.
Estas palabras eran o augurio, porque Cecilia morreu pronto e a sobriña casou co viúvo dela.
Cicerón: Fragmento de De divinatione, 44 a.C.
Ningún comentario:
Publicar un comentario